One dream (6)

Imagin dla: @olisoon

Spokój, choć na ulicach  panował chaos i wielkie zamieszanie. Nasze serca wybijając regularny rytm uspokoiły emocje choć żadne z nas nie wydobyło z siebie słowa. Zamyślona a raczej próbująca zapomnieć o wszystkim szłam w stronę którą prowadził mnie chłopak. Jego ciepłe ciało i ramię otulające moje biodra dawały mi ukojenie i bezpieczeństwo, którego teraz najbardziej potrzebowałam. Sama jego osoba, jego towarzystwo sprawiło, że znajdując się przed drzwiami domu Harry'ego na twarzy gościł lekko zauważalny, ale szczery uśmiech.Czy on zawsze musi tak na mnie działać? Przy nim zawsze moje serce się uskrzydla a wszelkie problemu uchodząc w niepamięć.Wkroczyłam przez próg do wielkiego mieszkania, które swoim wnętrzem zaskoczyło, ale zarazem zaimponowało. Jasne kolory ścian jedynie opanowały moje emocje, które jeszcze wdzierały się na zewnątrz powodując szybszy oddech albo szybsze bicie serca.
-Obejrzymy jakiś film?-wyrwał mnie z podziwiania mieszkania głos Hazza dobiegający z kuchni
-Czemu nie-odpowiedziałam z uśmiechem kierując się w stronę salonu
Siadając w wygodnym fotelu w tym samym czasie do pokoju wszedł Hazza z sokiem i szklankami w rękach.
-To jaki oglądamy?-zapytał stawiając picie na stole a tym samym spoglądając w moje oczy
-Nie wiem. Mi to obojętne.
-Jakąś komedie, romans, horror?-zapytał puszczając oczko
-Nie! Horror na pewno nie!-odpowiedziałam stanowczo lekko wystraszona co wywołało u chłopaka śmiech
-Może Tytanic?-zapytał zerkając na półkę pełną płyt
-O tak. Może być-powiedziałam z entuzjazmem poprawiając się na wygodnym siedzeniu
Każdy ruch Styles'a był dokładnie obserwowany przeze mnie. Nie mogłam od niego oderwać oczu nawet choć bardzo bym chciała.
-To ja idę jeszcze po popcorn.
-A ja do łazienki-odpowiedziałam zerkając na chłopaka pytająco, aby wskazał mi odpowiedni kierunek
Jego ręka wskazała stronę prawą więc bez wahania ruszyłam w tamtą drogę.Przeglądając się w lustrze poprawiłam lekko włosy i roztarłam ręką róż na policzkach.Wymuszając większy uśmiech z takim miałam zamiar zejść na dół do Loczka.Z radością obróciłam się będą gotowa oglądać film kiedy moje oczy przez zaledwie sekundę oślepił straszny blask światła.Rozejrzałam się po pomieszczeniu, aby sprawdzić co to było.W końcu zobaczyłam srebrne narzędzie które odbiło światło.Podeszłam bliżej szafki na której owe narzędzie się znajdowało. Dawne wspomnienia i uczucia wróciły.Chwyciłam żyletkę w ręce i powoli ją obracając przyglądałam się jej uważnie i mimowolnie się uśmiechnęłam na myśl o czynnościach, które dzięki niej dawały mi tyle przyjemności.
'Oczami Harry'ego'
-Popcorn jest, sok jest, co jeszcze?-pytałem sam siebie chcąc aby wszystko było idealnie kiedy będę spędzać z nią czas

Lekko zdenerwowany zastanawiałem się co jest jeszcze potrzebne aby czuła się doskonale ale zarazem swobodnie. Właśnie tego chciałem. Aby mogla poczuć spokój, bezpieczeństwo i odwagę.Zasiadłem na kanapie czekając na dziewczynę.Po długo wyczekiwanym momencie usłyszałem kroki co momentalnie przyprawiło mnie o radosny uśmiech, a serce wybiło lekko szybszy ruch.W końcu ukazała się piękna dziewczyna z szczerą radością. Jej oczy świeciły promienistym blaskiem.Ucieszyło mnie to niezmiernie, ale zbliżając się na miejsce obok mnie jej radość stała się dość podejrzana. Jej szczery uśmiech znacznie różnił się od tego z paru chwil przedtem.
-Coś się stało?-zapytałem lekko zaniepokojony
-Nic-odpowiedziała zadowolona kiedy kątem oka zauważyłem jak naciąga rękaw koszuli na rękę
-Znowu to zrobiłaś!-krzyknąłem lekko odsuwając się od niej
-Nie.-zaprzeczyła stanowczo
-To pokaż nadgarstek!-zdenerwowałem się
-Nie! Przecież tego nie zrobiłam-zaprzeczała co jeszcze bardziej powiększało we mnie wsiekłość jej kłamstwa
'Oczami [T.I]'
Kurwa co on sobie wyobraża.

-Jeśli nie zrobiłaś więc czemu krzyczysz, że nie pokażesz ręki?-robił się nachalny
-Wiesz co!-wstałam ze złości- Jesteś taki sam jak każdy inny! Myślałam, że mogę ci zaufać! Że chociaż ty nie będzie próbował mnie zmieniać, że dasz mi wolna rękę, ale jak zwykle zależy ci tylko na tym, żebym się nie cieła, a nie na tym,żebym była szczęśliwa. Nie spodziewałam się tego..a ja ci uwierzyłam!-krzyknęłam wybiegając z pokoju w stronę schodów prowadzących na pierwsze piętro.Wbiegłam do pierwszego pokoju i rzucając się na łóżko z moich oczu poleciały łzy mocząc tym samym poduszkę.Nie mogłam uwierzyć, że okazał się taki sam jak wszyscy, że to wszystko tylko było ściemą i żartem.
'Oczami Harry'ego'
-Kurde!-uderzyłem pięścią o kanapę uświadamiając sobie jaki jestem głupi
Będąc wkurzony tylko i wyłącznie na siebie i na swoją własną głupotę poszedłem za nią. Czy ja muszą ja tylko ranić kiedy chce ja chronić?W jednej chwili aż żałowałem, że w ogóle mnie poznała, że tylko zadaje jej ból swoja obecnością i wystarczy tylko się odezwę to nie mogę panować nad emocjami i tylko ja ranię.
Powoli otworzyłem drzwi i zobaczyłem jak załamana wylewa łzy w poduszkę i to przeze mnie. Nie potrafiłem się nawet odezwać, ale wiedziałem, że muszę. Usiadłem delikatnie na kraju łóżka boją się odezwać, aby tylko jeszcze bardziej jej nie zranić.
-Przepraszam, ale proszę zrozum mnie. Nie chce abyś się okaleczała. Nie potrzebujesz tego-przerwała mi z wrogością
-Skąd możesz to wiedzieć! Może własne tylko to przytrzymuje mnie przy życiu-spojrzała  zaczerwienonymi oczami, których widok aż mnie zabolał
-Wiem i powiniem to zrozumieć-okłamuwałem ją- ale nie umie. Ja chce dla ciebie jak najlepiej, proszę zrozum to. Nie chce abyś cierpiała.
-Wiem, ale proszę nie próbuj mnie zmieniać na siłe.Proszę-jej głos łamał się łącząc się z płaczem
'Oczami [T.I]'
Chciałam zrobić wszystko, aby tylko był przy mnie i akceptował mnie taką jaka jestem.

-Dobrze-odpowiedział cichutko przytulając mnie do siebie
Mocno wbijając się w jego podkoszulek czułam jak na twarzy pojawia się lekki uśmiech.
-To idziemy obejrzeć ten film?
Kiwając głową odpowiedziałam 'tak'. Wtuleni w siebie zeszliśmy na dół i w tej samej pozycji obejrzeliśmy cały film. Nie obeszło się bez mojego płaczu i pocieszenia ze strony Harry'ego, które skończyło się soczystym pocałunkiem.
I tak mijały kolejne dni. Nie odstępowaliśmy się na krok. Całe dnie spędzaliśmy na spacerach, oglądaniu filmów i wielu innych. Każdego dnia pogłębiałam swoje uczucia, a szczeście się powiększało.Przy nim wszystko stawało się piękne, a nierealne rzeczy były marzeniami łatwymi do zrealizowania.

No to mamy przedostatnią część:)

Mam nadzieję, że uda mi się dodać jutro 7 a jednocześnie ostatnią część, ale nie obiecuję.

Mam naukę, ale miejmy nadzieję, że pozwoli mi napisać tego ostatniego imagina:D

Kocham Was<3 

i liczę na komentarze:)

jeśli oczywiście podoba się ta historia:)