Niall

Imagine dla: Kamy

-Muszę iść spotkać się z chłopakami-przerwał nasze pieszczoty z wyraźnym smutkiem w głosie
-Nie puszcze Cię-zaśmiałam się mocniej wtulając głowę w przyjemne ciepło ciała jego torsu
-Na prawdę muszę iść..choć uwierz, że nie chce -na chwile zaciskając uścisk pocałował moje czoło bez problemu wyswobodzając się z mojego ciała. Szeroki uśmiech goszczący na jego twarzy zniknął wraz z pożegnaniem się z moim widokiem. Powoli jakby przedłużając tą chwilą zakładał buty i kurtkę co chwile napawając się moja zasmuconą mina. Na prawdę chciałam spędzić z nim to popołudnie, ale tez nie chce oddalać go od znajomym tylko przez moje pragnienia. Potrzebuje prywatności i to szanuje choć nie ukrywam, że serce łamie się widząc go wychodzącego a tym samym zostawiając mnie samą.Oczywiście jego miękkie usta na chwile odnalazły moje, abym na ten długi czas choć na chwile zasmakowała jego smaku. I zniknął..za drewnianym prostokątem usłyszałam dźwięk zapalonego samochodu.Biorąc głęboki oddech przywróciłam się do życia, uspokajając zatęsknione już za Niall'em serce.
Zbliżyłam się do lodówki otwierają ją bezmyślnie. Penetrowałam jej zawartość zdając sobie sprawę, ze nie mam nic konkretnego na kolację, która chciałam przygotować mojemu chłopakowi. Plan zrobienia zakupów okazał się wyśmienity kiedy spoglądając ukradkiem zobaczyłam mocno świecące słońce ocieplając w ten sposób powietrze w Londynie. Uśmiechnęłam się na sama myśl, chwytając torebkę w dłonie i wolnym pełnym gracji ruchem wyszłam z domu.

*

Dokładnie oglądałam naklejki wina, aby wybrać odpowiednie do kolacji. Ten nie, bo Niall nie lubi, ten nie przypada mi do gust, ten jest jakiś nowy więc nie będę ryzykować.
-Mmm..czerwone-moje kubki smakowe zaczęły działać kiedy kolejna butelka znalazła się w dłonie-Powinno byc idealne-powiedziałam sama do siebie z wyraźnym, szerokim uśmiechem
Obraz uśmiechniętego Horan'a zarysował się w wyobraźni. Tylko my, świecie i pyszna kolacja którą przygotuje. Ten jego błysk w oku kiedy będzie dumny, ze to wszystko przygotowałam. Motyle w brzuchu przypomniały o swoim istnieniu na samą myśl o najcudownieszycm chłopaku z jakim przyszło mi dzielić życie.Wolnym krokiem przemierzałam sklep odnajdując jeszcze potrzebne rzeczy.Mijając półki znalazłam się obok ściany jeden całej w oknie. Jedni radośnie, drudzy zdenerwowani kroczyli po jeden z ulic miasta.Już miałam odwrócić wzrok gdyby nie widok Blondyna w niebieskiej koszuli takiej jak Niall. Zaraz...zaraz..przecież to jest Niall. Te szare spodnie, które mu kupiłam i buty, zresztą jego sylwetkę znam na pamięć.Uśmiechnęłam się mając szansę, że się spotkamy. Serce zabiło szybciej, a ciało zaczęło wypełniać się nieziemska błogością dopóki zza jego ciała nie wyłoniła się kobieta.Zmarszczyłam czoło kiedy piękny jej uśmiech poszerzył  się wraz z uśmiechem Niall'a. Wyglądali na szczęśliwych.Wyglądali..byli szczęśliwi zrozumiałam kiedy ich usta złączyły się w jedność. Otworzyłam szerzej oczy uświadamiajac sobie co właśnie zobaczyłam. Zamarłam w miejscu analizując każdy ich najmniejszy ruch.Złość zaczynała przejmować ciało kiedy ich ręce złączyły się w mocnym uścisku. Zdradza i jeszcze w dodatku kłamie..cham! Wyzwiska w mojej głowie zaczęły się namnażać kiedy powolnym krokiem przytulając się zbliżali się do parku.Nienawiść wzięła górą kiedy się nie kontrolując zakupy upadły na ziemie, a ja wybiegłam z budynku uświadamiając sobie, ze serce nie pomieści aż takiego bólu. Widok ukochanego z inną dziewczyną złamał je na miliony kawałeczków. Radość od nich bijąca zabiła wszelkie objawy miłości do Niall'a. Nienawidzę go! Tylko to miałam ochotę krzyczeć i podejść uderzając mocno jego twarz, aż tak aby pozostała czerwona plama.! Jak mógł? Czemu? Nie wystarczałam mu? To za dużo..od teraz moim przyjacielem będzie domek nad jeziorem moich rodziców. Chce się odciąć od świata a zwłaszcza nie chce go już nigdy więcej widzieć. Nigdy! Wyjeżdżam jeszcze dzisiaj wyłączając telefon!

Specjalnie skończyłam w takim momencie

abyście same sobie dopowiedziały zakończenie.

Czy Niall będzie się o 'mnie' starał czy odpuści? 

To zależy od was bo ja drugiej części nie napiszę. Przepraszam. Przykro mi.

Druga sprawa!

Po raz kolejny mówię, ze prowadzę tego bloga SAMA!

Czyli TYLKO i WYŁĄCZNIE JA!

Trzecia sprawa!

To takie słodkie jak ktoś zadaje pytanie w komentarzach

i to wy odpowiadacie..ci którzy są ze ma od początku i czytają co tutaj pisze.

Aww*-*

Dziękuję. Kocham Was <3