Imagine One Direction: Harry cz.1

Imagine dla: Ola

-Cześć mamo-wtuliłem się w jak zawsze opiekuńcze ramiona
-Mój mały synek-drżący głos wydobył się z jej gardła a serce od razu skurczyło się na moment
-No chyba już nie taki mały-wyprostowałem się z uśmiechem dając do zrozumienia, że przerastam mamę o więcej niż głowę
-Dla mnie zawsze będziesz mały-po raz kolejny jej lekutkie ciało przywarło do mojego
Odwzajemniłem mocniej uścisk na chwile zamykając oczy rozkoszując się obecnością jednej z najważniejszych dla mnie osób. Kiedy serce zatrzepotało skrzydłami podniosłem powieki a wzrok zatrzymał się na fotografii. Piękny, szeroki uśmiech., niebieski, zawsze bijące blaskiem oczy. Lekkie dołeczki w policzkach..zaraz..zaraz skąd ja ją kojarzę? Rozum od razu zaczął odnajdywać odpowiednie wspomnienia, ale na próżno. Oddaliłem się od mamy chwytając ramkę w dłonie.Nieprzyjemne ukłucie w serce dało o sobie znać kiedy kolejne szczegóły zaczynały odnajdywać się w mojej przeszłości.
-Kto to jest?-wydobyłem z siebie pełen zamyślenia głos
-Nie pamiętasz?-przeniosłem na nią pełen zdziwienia wzrok-To [T.I]-i pełno mysli wokół jednego
To ona! Jak mogłem nie poznać. Te oczy..jak mogłem zapomnieć o kimś o kim jeszcze parę miesięcy temu myślałem bez żadnej przerwy? To dzieciństwo które razem spędziliśmy..te piękne chwile kiedy mieliśmy 15 lat.
-Dwa dni temu wyjechała do Ameryki. Codziennie mnie odwiedzała. To na prawdę cudowna dziewczyna. Już za nia tęsknie-przeniosła swój wzrok na ten sam obiekt co ja
[T.I]..nasze relacje parę lat temu były tak zżyte, ze nie potrafiliśmy przeżyć bez siebie ani dnia...a później..Xfactor, zespół, trasa..odsunąłem ja od siebie. Nie chciała przeszkadzac mi w spełnianiu marzeń a ja nawet nie zadzwoniłem.Przypomniałem sobie słowa mamy..wyjechała?!
-Wiesz gdzie dokładnie jest?-tęsknota?
Tak chyba właśnie nazywa się uczucie które w jednej chwili ogarnęło ciało. Momentalnie brakowało mi jej śmiechu który od razu odbił się echem w głowie.
-Los Angeles. Tylko tyle wiem

-Nie obchodzi mnie to! Masz ją znaleźć!-pewnie..jak ktoś inny o to prosi to bez problemu może kogoś znaleźć, ale kiedy mi na tym zależy nagle są jakieś przeciwności
Każda sekunda coraz bardziej pogłębiała tęsknotę za [T.I]. Dlaczego pozwoliłem rozbić się naszej przyjaźni? Czy mogę już wylądować? Tak..na pewno dostanę niezły ochrzan, że bez konsultacji z menagerem, lecę do Ameryki. Nie ważne..na serio za nią tęsknie.
Przeniosłem wzrok na okno podziwiając piękna panoramę Ameryki.Myśli przepełnione były jej obrazem, tym uśmiechem, który uwielbiałem, a zwłaszcza kiedy wkradał na jej duże wargi za moją sprawą. Wtedy był inny, pełny szczerości i pełnego rozbawienia.Pamiętam jak moja mama mówiła, ze kiedyś będziemy razem bo ładnie razem wyglądamy. Zaśmiałem się cicho wyobrażając sobie nas jako parę.Serce na chwile wypełniło się radością po chwili wracając do stanu tęsknoty.Ten jej uśmiech potrafił rozbudzić motyle w brzuchu. To niesamowite uczucie. Przerwał te telefon. To Jack. Na pewno ma na nią namiary.

Niewielki, skromny dom ukazał się moim oczom. Spojrzałem na sms'a sprawdzając adres. Wszystko się zgadza.Głęboki oddech pobudził płuca kiedy wcisnąłem guzik a głośny dźwięk rozniósł się po domu.Serce jakby na chwile zapomniało o swojej pracy kiedy klamka znalazła się w dole.
-Cześć-odezwała się nie pewnie blondynka uśmiechając się szeroko skanując moja twarz
-Cześć. Szukam [T.I]-odpowiedziałem szybko przerażony wzrokiem dziewczyny
-Um,tak. Juz jej mówię-szczęśliwa zostawiając otwarte drzwi skierowała się w stronę drzwi, fala ulgi przepłynęła przez ciało
-[T.I] ktoś do Ciebie-krzyknęła a po chwili usłyszałem jej szept-Jakiś przystojniak.
Mimowolnie się uśmiechnąłem nie mogąc doczekać się kiedy na schodach zobaczę przyjaciółkę.
-Już idę.
To ona? Nie, nie, nie. Jej głos zatrzymał akcje serca. Jest taki kobiecy, miękki ale zarazem pociągający.Lekki skrzypot schodów od razu pognał wzrok w tamtym kierunku. Długie, opalone nogi stawiały bezpieczne kroki. Zamarłem a serce zaczęło walić jak oszalałe. Wzrok spuszczony aby dokładnie przemierzyć stopnie. Krótkie szorty i biały top idealnie podkreślały jej kobiece kształty. Czy to na pewno ta dziewczyna, która w dzieciństwie zazwyczaj przewracała się o własne nogi, brudząc się każdą rzeczą?
Podniosła w końcu swój wzrok kiedy powierzchnia stała się prosta. Błękitne, piękne oczy..tak to na pewno ona. Chyba jedynie to nie zmieniło się w niej od kiedy widziałem ja ostatnim razem.Każdy mięsień ciała zaczął działać kiedy z wrażenia otworzyła szerzej usta zatrzymując się w miejscu. Zapatrzeni w swoje twarz chcieliśmy odnaleźć siebie z szybciej opadającymi klatkami.
-Harry?-wyszeptała w pytaniu niewierzącym głosem
-[T.I]?-mój ton brzmiał tak samo
-J-Jak mnie tu znalazłeś?-wydusiła w końcu
-Mama powiedziała, ze wyjechałaś.Stęskniłem się-nie potrafiłem zatrzymać uśmiechu wkradającego się na usta
-Teraz tak nagle sobie o tym przypomniałeś? Po 3 latach?-nie takiej reakcji się spodziewałem
Ma rację...co ja w ogóle sobie myślałem? Że tu przyjadę a ona od razu wpadnie mi w ramiona? Głupi jestem i jeszcze ten pełen smutku głos. Serce zaczęło mi się łamać.
-Przepraszam, ale kiedy zobaczyłem to zdjęcie u mamy w domu to poczułem, ze na prawdę mi Ciebie brakuje. Nigdy nie spotkałem kogoś takiego jak Ty.Proszę daj mi drugą szansę-wyszeptałem ostatnie słowa na chwile rozpływając się pod pełnym zamyślenia niebieskim spojrzeniem
Kąciki jej ust nagle podniosły się ukazując szereg białych ząbków. I druga rzecz, która w niej została. Jak zawsze..uśmiecha się tak pięknie przysłaniając cały świat.