Niall :)

Imagine dla: @1D_and_ROOM94 (Wszystkiego najlepszego! Spełnienia marzeń i czego sobie życzysz! Kocham Cię ♥)

Kontynuacja TEGO :)

-Ugh-marudzenia Niall stało się słyszalne wraz z zamknięciem laptopa-Nie wiem czym zachwycał się Liam. Ten film jest beznadziejny.
-Nie był taki zły-odezwałam się niechętnie wyswobadzając się z objęć chłopaka a tym samym popijając ostatni łyk coli
-Myślałem, że będzie lepszy-kolejne chipsy znalazł się w jego buzi a mój śmiech wydobył się z ust uświadamiając sobie ile paczek już zjadł
Uśmiechnęłam się szeroko kiedy nasze spojrzenia się spotkały.Śliczne niebieskie oczy, które znam tak długo nadal patrzą na mnie tym przeszywającym wzrokiem. Moje serce aż rozpływało się na myśl, że w końcu mam go obok siebie, że jego ramiona mogą mnie przytulić, że jego poczucie humoru będzie przyspieszało prace serca.
-Co?-zapytał roześmiany ale lekko speszony moim spojrzeniem
-Nic-odpowiedziałam szybko
-Przecież widzę-dodał poprawiając się na miejscu
-Po prostu cieszę się, ze w końcu tutaj jesteś-ledwo co skończyłam a jego ciało znalazło się tuż obok ściskając w mocnym uścisku-Nialler dusisz mnie-chciałam choć zabrać głęboki oddech ale ciepło jego ciało działało tak przyjaźnie, mogłabym go tulić cały czas
-Przyjaźń na śmierć i życie. Sama tak powiedziałaś-odpowiedział lekko ujmując z siły
-Pamiętam i dalej tak jest-potwierdziłam a ciało lekko zadrżało kiedy gorący oddech chłopaka odbił się od szyi
Zaciągnęłam się jego zapachem wtulając się w niego bardziej. Nic się nie zmieniło. Dalej jest taki słodki.
-Mam ochotę na piwo-oderwał się w jednej chwili-Przynieść ci?
-Serio?-zaśmiałam się wymownie-Po coli?
-A czemu nie?-zdziwił się moim pytaniem
-W sumie..można trochę zaszaleć w końcu przyjechał mój najlepszy przyjaciel-nasze śmiechy się złączyły brzmiąc idealnie
Zniknął za drzwiami, a ja szczęśliwa opadłam na kanapę.Uśmiech nie potrafił zejść z twarzy, a oddech stawał się szybszy na myśl o nadchodzących dniach. Spędzenie ich z Horan'em to najpiękniejsza rzecz jaką mogę sobie wyobrazić. Wspomnienia zaczęły mieszać się w mojej głowie, a uśmiech tylko poszerzał się na samą myśl.Wyrwał mnie z nich zbliżający się śmiech chłopaka.
-Co?-ponowiłam jego ruch
-Przypomniało mi się jak w młodości ukradliśmy batoniki ze sklepu-śmiech nie ustępował a w mojej głowie od razy wspomnienie stało się bardzo wyraźne
-Taa..-przyznałam rację, ale lekkie rozczarowanie dało znać
-Coś nie tak?-zapytał zmartwiony a ja chwyciłam swoje piwo
-Nie..tylko-zacięłam się próbując odnaleźć odpowiednie słowa-Gdybyśmy teraz to zrobili pewnie..to znaczy nie zoralibyśmy tego bo ty cały czas masz wokół siebie fanki.
-Przeprasza,ale to nie moja wina-przykucnął aby nasze oczy znalazły się na tym samym poziomie
-Nie obwiniam Cię za to, ale pomimo tego, ze dalej się przyjaźnimy wszystko się zmieniło-nie panowałam nad smutkiem który od razu wypełnił oczy oddziałowywując na poczucie Niall'a
-Właśnie..nie zapomnij o naszej przyjaźni, ona jest dla mnie najważniejsza i nic mi jej nie zepsuje-zapewnił a ja doskonale wiedziałam, że mówi szczerze
-Dla mnie też jest najważniejsza-odezwałam się przytulając jego ciało z całych sił, na prawdę jest dla mnie ważny i nie chce go stracić.

A resztę musicie sobie sami dopowiedzieć :D