Niall

Imagine dla: Samantha Blue (Najlepszego kochanie! Przepraszam jeszcze raz, że tak długo musiałas czekać. Mam nadzieję, że miałam udane urodziny :D 

-Niall nie bierz już! Mamy trzy paczki-zatrzymałam jego rękę kiedy kolejny smakołyk chciał umieścić w naszym wózku
-Ale te ciasta są na praaaaawde pyszne-po raz kolejny jego twarz wygięła się w pełnej rozpaczy minie kiedy powoli odstawiał pudełko na miejsce
-No dobra. Ale to już ostatnie-pogroziłam palcem, ale widząc tylko jego radość głośny śmiech wydobył się z ust
Ponownie półki w sklepach dokładnie były przez nas penetrowane w poszukiwaniu ulubionych przysmaków na dzisiejszy wieczór. Nasze głosy co chwile niosły się po budynku a ja wciąż nie mogłam uwierzyć, że po całych dwóch miesiącach trasy w końcu mogę spędzić ten czas z najlepszym przyjacielem..tylko w dwójkę tak jak to robiliśmy zanim poszedł do X-factor'a. Rozmowy na skype to nie to samo kiedy osoba, która była dla ciebie zawsze oparciem stoi obok a najlepsze jest to, ze pomimo zmieniającego się środowiska wokół jego osoby, jego cechy znane są mi tak dobrze. Nic się nie zmienił i to jest najpiękniejsze.
-Zostaw to!-krzyknęłam niezadowolona widząc jak po raz kolejny ciastka znalazły się w rękach chłopaka
-Ale..-przeciagnął a moje serce już zaczęło się śmiać
-Nie ma żadnego ale. Wychodzimy już bo cały sklep wykupisz-choć powaga ciągle błąkała się w moim głosie, rozbawienie mnie zdradziło, zwyciężyło
Nie obeszło się bez wygłupów kiedy bezczynnie staliśmy do kasy. Wskazujący palec Horan'a często wbijał się w moje żebra wzbudzając nie tylko śmiech ale lekkie niezadowolenie.Inni czasem z pogardą, albo z uśmiechem patrzyli na nasze wygłupy kiedy my zajmowaliśmy się tylko sobą. Serce tylko przyspieszało swojego tempa kiedy Niall stał obok mnie. Na prawdę go uwielbiam, kocham go jak przyjaciela a po tak długiej rozłące..boję się,że pod wpływem tak dużego szczęścia moje serce nie wytrzyma.

*

Obcisłe jeansy szybko zmieniły się w szare dresy, a sweter został ściągnięty zostawiając jedynie biały top który tak bardzo kocham. Włosy związałam w kucyka, a makijaż..nie miałam siły go zmywać więc zostawiłam tak jak jest. Powolnym kroki, pełna swobody nawet przez chwile nie pomyślałam, ze Niall obrzydzi się na mój widok. Już nie raz mnie tak widział, a poza tym powtarza mi, ze spędza ze mna czas nie ze względy na mój wygląd lecz osobowość. Zawsze się rozczulam jak to mówi.
Przekroczyłam próg salonu i aż zatrzymałam się w połowie kroku kiedy moje oczy spoczęły na stole..to znaczy na jedzeniu..przedmiot nawet nie było widziany. Pełno chipsów, ciastek, picie, wszystko co kaloryczne. My serio to wszystko kupiliśmy?
-Nialler czy my właśnie ukradliśmy cały towar ze sklepu?-krzyknęłam oszołomiona naszymi zakupami
-Stare dobre czasy wracają-zaśmiał się a jego mocne uderzenia z otwartej dłoni w moje plecy przywróciło mi życie
-Przez Ciebie znowu przytyje-skierowany, żartobliwy wyrzut tylko go rozzłościł, no tak..w sprawie jedzenia nie ma co dyskutować-Przecież żartuje!-szybko umiejscowiłam się obok niego na kanapie nogi chowając po lewej swojej stronie
-To co oglądamy?-zapytał od razu kiedy jego pilot znalazł się w jego posiadaniu a ramie spoczęło tuż za moim karkiem swobodnie opadając na kanapę
-Chłopaki nie płaczą-powiedzieliśmy razem wybuchając przy tym śmiechem
Od miesiąca za każdym razem podczas rozmowy obiecywaliśmy sobie, że tylko jak się spotkamy to obejrzymy ten film. Nadal nie mogę uwierzyć, ze w końcu tutaj jest.
-Nawet nie wiesz jak się cieszę, że spędzimy ten tydzień razem-uśmiechnęłam się szeroko wygodnie opierając się o jego ramiona a tym samym skupiając się na rozpoczynającym filmie