Louis

Imagine dla: @luvmyTommoo

Piosenka :) jeśli chcesz :)

-No idź do niego, zagadaj- mocne dłonie przyjaciółki popchnęły mnie lekko w stronę ulicy
Spojrzałam przez ramię z większymi oczami, kierując do niej bez dźwięczne słowa 'nie rób mi obciachu'.
Nabierając powietrza w płuca, a tym samym wypinając pierś do przodu, spojrzałam w prawo, w lewo, wymusiłam szczery uśmiech ruszając w poprzek ulicy. Każdy krok przybliżał mnie do przystojniaka myjącego samochód. Mięśnie powiększające swoja objętość, kiedy zataczał kółka na masce samochody, aby wytrzeć mokre plamy, zatrzymały moje ciało na chwile odrywając się od świata rzeczywistego. Zaciągnęłam się powietrzem, nie mogąc uwierzyć, że Bóg obdarzył mnie takim seksownym sąsiadem. Dlaczego odważyłam się podejść do niego dopiero po kilku miesiącach?
-Cześć-powiedziałam od razu oblewając się rumieńcem kiedy spojrzał na mnie palącym, pełnym iskierek spojrzeniem
-Hej.
-Jestem [T.I]-wyciągnęłam ku niemu dłoń ku dziwieniu w ogóle nie zadrżała
-A ja Louis-ściskając jego delikatną, lekko mokrą dłoń poczułam ciepłą falę pobudzającą całe ciało,ale bez problemu udało mi się utrzymać równowagę
-Wiesz..pomyślałam-od kiedy go zobaczyłam myślałam, że w tej chwili wymiękne,ale kolejna niespodzianka, nabrałam niespodziewanej odwagi- Że może wybralibyśmy się gdzieś wieczorem? Może do kina?-z nadzieją wpatrywałam się w hipnotyzujace mnie oczy
Odetchnął jakby z ulgą spuszczając na chwile  wzrok z wyraźnym uśmiechem.
-Coś się stało?-niepewnie zbliżyłam się o krok dotykając rozgrzanej od słońca skóry na odkrytym jego ramieniu
-Nie, nie-zaśmiał się słodko-Myślę, że to dobry pomysł.
Nie wierze..nie wierzę! Właśnie umówiłam się z Louis'em Tomlinson'em. To chyba stało się za szybko, oddech nie mógł złapać normalnego rytmu kiedy po godzinie uświadomiłam sobie co czeka mnie dziś wieczorem.Podskoczyłam z piskiem w głowie mają przeróżne obrazy naszego spotkania. Serce łomotało jakby chciało wydostać się na zewnątrz.Czy ja właśnie odważyłam się zagadać do Louis'a? Serce potrzebowało świeżego powietrza,ale płytkie oddechy nie pozwalały na to.

*

-O nie-wyszeptałam cicho mając nadzieję, że Louis tego nie usłyszy
-Coś się stało?-głos przepełniony był opiekuńczym tonem
-Nie, nic-przełknęłam ślinę wymuszając uśmiech
No i po mnie.Horror. Nienawidzę ich dlatego tak zareagowałam widząc bilet.Uśmiechałam się sztuczno do czasu aż światła zgasły. Obecność Louis'a jeszcze bardziej mnie stresowała, ale ku kolejnej fali zdziwienia emocje dawały górą, a odwaga w jednej chwili ogarnęła ciało. Mocno ścisnęłam jego dłoń kiedy wielki ekran przedstawił przerażająca mnie twarz. Cichy chichot wydostał się z jego ust mówiąc.
-A więc o to chodziło.
Rozbawiony jego wzrok spoczął na wypełnionych strachem oczach.Zerknął na moje usta, które pod wpływem jego wzorku powoli oblizałam. Speszył się swoim ruchem odwracając wzrok a tym samym wywołując u mnie śmiech.
-Jesteś słodki kiedy jesteś zawstydzony.
Zaraz? Czy ja to powiedziałam na głos. Nie,nie, nie!
-Ty jesteś cały czas słodka-zaczerwieniłam się, ciesząc się w duchu, że nie może tego zauważyć przez ciemność która ogarnęłam pomieszczenie w chwilowej zatrzymanej akcji filmu.
Czy on na serio to powiedział? Na prawdę, te słowa wydobyły się z jego ust? Zaraz..to trochę dziwne.. właśnie dziwne jest to, że w przypływie emocji pocałowałam jego soczyste usta. Nie nie...to wszystko jest zbyt idealnie, idealnie -powtórzyłam parę razy- To jakby był sen, sen, sen. To słowo zaczęło odbijać się w mojej głowie poruszając wszystkie myśli.
-No nie!-rozczarowana zaciągnęłam się powietrzem -Kurde to tylko sen! Louis nigdy nie będzie mój.Mogłam się domyślić-poczułam złość samą na siebie- Przecież ja nigdy nie jestem taka odważna-zakryłam zaspane jeszcze oczy czując jak łzy zaczynają je wypełniać
Z hukiem drzwi pokoju się otworzyły. Podniosłam się z szybszym oddechem, ku mojemu zdziwieniu stanęła wystraszona przyjaciółka.
-Ty nie gotowa..-zacięła się z uśmiechem zauważając moją sukienkę-Na randkę z Louis'em-otworzyłam szerzej oczy, wypełniły się szokiem
-C-co?-wyjąkałam sama zdziwiona swoim strojem
-Zaraz może tutaj być-podała mi dłonie abym mogła wstać
-A co jeśli tutaj już jest?-usłyszeliśmy, słodki męski głos
Od razu skierowałyśmy głowy w stronę drzwi. Wstrzymałam oddech kiedy stał w nich Louis. Czyli jednak to stało się naprawdę. Uśmiechnęłam się znacząco kiedy splótł nasze dłonie kierując mnie w stronę wyjścia.

Nie wiem czy jest sens dalej prowadzić tego bloga.

staram się pisać imagine codziennie..a co dostaje w zamian..

5 komentarzy..

Kiedyś dochodziliście do 20/25 a teraz..

dziękuję bardzo tym co komentują regularnie..:)

Nawet nie wiecie ile to dla mnie znaczy...gdyby nie wy (Ci co komentują)

pewnie nie byłoby tutaj kolejnego imagina, ale jak tak dalej pójdzie

skończę z tym blogiem :(