Niall

Imagine dla: @Epic40713354

-A może wstawisz tutaj po prostu nigdy nie pozwolę ci odejść?-zastanawiałam się nad kolejnymi słowami piosenki, którą chcieliśmy dzisiaj skończyć
-W sumie-przytaknął lekko zmęczony jak ja Justin
-Siema-po domu rozległ się głos Nial'a
-Boże...czy on musiał przyjechać tutaj w tym samym czasie co ja?-zapytałam załamana spuszczając głowę
-To mój przyjaciele, jak ty może przyjeżdżać kiedy chce-uśmiechnął się znacząco, spojrzałam w jego oczy kiedy do pokoju wszedł Blondyn
-Co robicie?-drażniący głos popsuł mi humor
-Spadaj stąd-podniosłam lekko głos, Justin szturchnął mnie łokciem
-Co ja ci takiego zrobiłem?-zapytał poszerzając oczy z niewiedzy
Ogień złości rozpalił się kiedy nasze spojrzenia się spotkały. Serce aż zadrgało z wściekłości.Wyczuł negatywne napięcie. Wyszedł z pokoju co trochę rozluźniło mięśnie.Jezu...czy on musi mi tak działać na nerwy?
-Nienawidzę tego, ze się nienawidzicie-odezwał się głos, męczący już mnie głos Justin'a
Już tyle razy to słyszałam. Nie moja wina, że jego słowa, zachowanie mnie denerwują, nie poradzę na to, najchętniej nigdy w życiu bym go nie spotkała, ale przyjaźń z Bieberem mi w tym przeszkadza.
Chce się od niego odciąć.Otwieram lodówkę. Oczy szukają czegoś odpowiedniego do przegryzienia. Chwytając jabłko zamykam ją.
-Ugh..ty dalej tu jesteś?-pytam ze złością widząc osobę Horan'a w kuchni
-Przecież wyszedłem z pokoju-odpowiada oburzony
-Chodziło mi o cały dom-wyraźnie daję do zrozumienia jak bardzo porusza moje nerwy
-Dobra, nie rozumiem-uniósł się-Nic ci nie zrobiłem a traktujesz mnie jak jakiś przedmiot, jak jakiegoś śmiecia-oczy zmieniały kolor na znacznie ciemniejsze-Nie będę tego tolerował.
-Śmieszny jesteś-obojętna ugryzłam jabłko usatysfakcjonwana, że doprowadziła go do takiego stanu odeszłam
Duma.To ona ogarnęła moje ciało po opuszczeniu pomieszczenia. Czemu?Sama nie wiem, moze dlatego, że jego zachowanie zaczęło mnie śmieszyć, a nie wkurzać? Może...ale wiedziałam, że każde słowo było wypowiedziane w dobrą minutę.Lecz szczęśliwe serce nie potrzebowało jego widoku,dlatego impreza była najlepszym pomysłem. Głośna muzyka, nieznajomi ludzie tego właśnie mi potrzeba. To właśnie impreza miała stać się rozrywką, zapomnieniem od codzienności.
-Co ty tu robisz?-nie mogłam powstrzymać złości
-Justin mnie tu wysłał-odezwał się Niall lekko zmieszany
-Do jasnej cholery czy ty mnie śledzisz?!-choć chciałam aby poczuł mój krzyk nie było to łatwe, głośna muzyka podwyższała mój głos aby w ogóle mógł mnie usłyszeć
-Proszę cię..ciebie..chciałabyś-idealnie mnie naśladował robiąc się obojętny
-Wkurzasz mnie! Odwal się w końcu!-każda część ciała wypełniła złość, nie potrafiłam się powstrzymać przed tak...nawet uderzeniem go
Czy on musi być wszędzie? Jeszcze ta głupia wymówka, że Kanadyjczyk go tu wysłał.Jedynym wyjściem z tej sytuacji było zamknięcie oczu..wtedy na pewno się na niego nie natknę.  I właśnie tak zrobiłam. Próbując złapać normalny oddech zasypiałam w łóżku.
Ciężkie powieki uniosły się ku górze.Serce ogarnęło zdziwienie kiedy ściany zdawały się innego koloru niż te w których zasypiałam.Powoli obróciłam głowę.
-Aaaaaa!-krzyknęłam na cały głos, przysuwając kołdrę pod brodę widząc Blond włosy na poduszce obok mnie, podniósł ją szybko na mój głos-Co ty tu do jasnej cholery robisz?!-zadając to pytanie uświadomiłam sobie, że to właśnie tak się z nim 'witam' za każdym razem
-Co ty tutaj robisz?-wystraszone oczy chłopaka idealnie zgrywał się z moimi
-Właśnie nie wiem-chyba po raz pierwszy nie przeszkadzała mi jego obecność, a raczej przeraża miejsce w którym nie wiadomo jak się znaleźliśmy
-O kanapki-oczy mu się zaświeciły na widok chleba z nutella
-Też je lubię-udałam zasmuconą widząc jak pożera śniadanie
Znaczny choć delikatny uśmiech zagościł na jego twarzy. Zaraził mnie nim wysuwając w moją stronę talerz z drugą kanapką.
-Dziękuję.
-Jej..chyba to jedyna rzecz, która nas łączy-odezwał się z pełną buzią co znacznie mnie rozbawiło, a tym samym przytaknęłam jego przemyśleniom
-Dobrze, że Justin zrobił herbatę, bo nienawidzę kawy.
-Serio?-zniesmaczona zmarszczyłam czoło
-Tak, a co?-zapytał obojętnie
-Bo. Ja. Też. T..Wszystko. Jest. Bardzo. Dziwne-urywałam słowa próbując sobie to wszystko poukładać
Moje zachowanie znacznie zdziwiło NIall'a, który sam próbował to jakoś wyjaśnić.
-Dobra Justin. Możesz już wejść. Pogodziliśmy się!-krzyknęłam
-Na pewno?-zapytał niepewny wychylając głowę
-Rozmawiamy normalnie bez krzyków, czy to nie wystarcza?-dziwny dreszcz przeszedł przez całe ciało
-Nie.
-Debil-zaśmiałam się mocno przytulając Irlandczyka, który z radością odwzajemnił uścisk
Od nienawiści do miłość? Tak właśnie jest w naszym przypadku.Jeszcze parę miesięcy pragnęłam go udusić, a teraz nie wyobrażam sobie gdyby mu się coś stało. Od czasu naszego przytulenia, ciepłej fali, która napiętnowała w sercu pod jego dotykiem wszystko się zmieniło. Zaczęliśmy odnajdywać w sobie mnóstwo podobnych cech, rzeczy pasujących do siebie idealnie, które teraz łączą nas w szczęśliwą parę.

Wiem, ze zdjęcie nie pasuje do imaginu,

choć może nawet pasuje...:D

haha..nie wiem, ale po prostu go kocham ♥

Po prostu no ideał..nie wytrzymałam i ustawiłam sobie nawet to zdjęcie

na tapetę w telefonie :D