Zayn :)

Imagin dla: @Can_be_hard

-Ona jest porąbana-krzyczałam błąkając się po domu do koleżanki
-Sama się zapisałaś-odpowiadałam niewzruszona moimi nerwami czytając gazetę i zadając się ciastkami
-Za chwile się wypiszę. Kto normalny podejdzie do nieznajomej osoby i zapyta się czy może zrobić jej zdjęcie?-uniosłam się nie mogąc zrozumieć logiki mojej nauczycielki
-Ty. Bo to właśnie jest twoje zadanie na kółko fotograficzne-jej spokojny ton głosu jeszcze bardziej szarpał nerwy
Poczucie obowiązku. To właśnie to sprawiło, że nie mogłam się wycofać, choć to zadanie nie było mi na rękę.Po głębokim zamyśleniu wybrałam park, gdzie mnóstwo ludzi nie zorientuje się kiedy zrobię im jedno lub kilka zdjęć. Po zaledwie paru minutach znalazłam się na miejscu a w aparacie znalazło się kilka zdjęć, jednakże nie spełniały kryterium. Ewidentnie widać było, że nie prosiłam o zdjęcie, lecz zrobiłam 'pierwsze lepsze'.Denerwowała mnie ta sytuacja. Zbyt mała odwaga aby podejść i zapytać, jeszcze to zdenerwowanie paraliżowało każdy ruch. Zrezygnowania usiadłam na ławce pstrykając jak popadnie zdjęcia widząc, że nie podałam temu zadaniu.
'Oczami Zayn'a'
-Niall przestań już-próbowałem opanować Horan'a który był głównym powodem mojego śmiechu
Lubie z nim wychodzić, bo to w jego towarzystwie przytrafia mi się choć fajnego, co nie mogę zapomnieć. Zawsze się świetnie z nim bawię. To jego poczucie humoru przejawia się w każdej chwili.
-No rób to zdjęcie byle komu i idziemy!-do naszych uszu doszedł głos dziewczyny
-Ale nie ma tutaj żadnej ładnej osoby, a poza tym,  to musi być realistyczne i z życia codziennego, jak do kogoś podejdę to się zestresuję i stanie jak słup-denerwowała się druga dziewczyna, która nerwowo błąkała się wokół przyjaciółki
-Ej Zayn! Wróć na ziemie!-krzyknął Niall wprost do mojego ucha co podniosło moje ciśnienie
-Zamknij się-odpowiedziałem ponownie uśmiechając się w stronę pięknej choć wściekłej dziewczyny z aparatem
Jej widok obudził we mnie gorącą falę, która przepłynęła przez całe ciało.Serce zaczęło bić jak oszalałe, a świat na chwile zatrzymał się ograniczą wzrok tylko do ślicznotki.Jej zdenerwowanie jeszcze bardziej mnie podniecało i upiększało jej piękne ciemne oczy wyszukując odpowiedniej osoby.Wracając do rzeczywistości plan pojawił się w mojej Głowie, a jego realizacja nie mogła się nie udać.Uśmiechnąłem się na samą myśl, widząc uśmiech Niall'a dowiadującego się o moim planie.
'Oczami [T.I]'
-Wracajmy do domu. Nie podejdę do nikogo-załamałam się chowając aparat do futerału, ale w tej chwili do uszu doszły głośne mieszające się śmiechy chłopaków
Od razu obróciłam Głowę w ich stronę, a ich widok zrodził radość, a dokładniej śmiech który łączył się z nimi. Ich ruchy. Jakby dzieci bawiące się w piaskownicy, a przecież to dorośli mężczyźni. Ich krzyki rozśmieszały grupkę otaczających ludzi. Nie mogłam  powstrzymać śmiechu.
-Ej zrób im zdjęcie!-powiedziała koleżanka szturchając mnie
Szybko wyjęłam aparat zbliżając się do wesołych postaci, którzy tylko widząc flesz aparatu zaczęli się uśmiechać i pozować do zdjęć.Doskonałe miny i pozy, które mnie rozśmieszały uniemożliwiały zrobienie odpowiedniego zdjęcia, choć wkładałam w to dużo pracy.Nie krępowali się moją osobą, a wręcz przeciwnie. Mój śmiech dodawał im siły aby się powygłupiać.
-Jesteście niesamowici-powiedziałam przeglądajac zrobione zdjęcia
-Sie wie-usłyszałam idealne zgranie się ich męskich głosów
-Możesz mi pokazać?-głos Mulata zabrzmiał nad uchem, a ciepły i przyśpieszony oddech zatrzymywał się na szyi
-Pewnie-odpowiedziałam choć przez ciało przepłynęła przyjemna fala z nutką dreszczy
-O to jest ładne-przerwałam ciszę którą się rozkoszowałam czując jego zapach
-Byłoby ładniejsze gdybyś ty na nim była-jego głos znacznie się zaniżył, a oczy przeniosły się na moja twarz
Zrobiłam to samo. Oczy skierowały się w jego stronę, a twarze dzieliły zaledwie parę centymetrów. Zapatrzeni w swoje źrenice zapomnieliśmy o światach nas otaczających. Zachłanni w swoje spojrzenia nie chcieliśmy przerywać tej chwili lecz Blondyn się odezwał
-Chyba musimy już iść-niechętnie lekko zawiedziona oderwałam się od jego ciemnych oczu
-Proszę zadzwoń do mnie i powiedz jak wyszły te zdjęcia-wręczył mi karteczkę i aż do końca utrzymywał kontakt wzrokowy który mnie hipnotyzował
Zauroczona wróciłam do domu, nie zważając na nic. Moje słowa sporadycznie wydostawały się z ust. Przed oczami ciągle miałam spotkanego dzisiaj chłopaka. Te jego oczy, uśmiech nie mogły wyjść z mojej głowy. Czy to dobrze? Sama nie wiem..W głowie był tylko on i to przez cały wieczór. Położylam się lekko zmęczona na łóżko próbując na chwilę zapomnieć o wszystkim, lecz jego głos ciągle wkradający się do mojej głowy nie potrafił utrzymać mnie w tej pozycji. Włączyłam komputer zgrywając wszystkie zdjęcia  z dzisiejszego dnia.Zaczęłam przeglądać jego zdjęcia. Jego wzrok przeszywał mnie cała. Ten przypomniany uśmiech, zdjęcia na których wyglądał tak słodko wzbudził uśmiech.Nie mogłam oderwać wzroku od widoku jego osoby.Przełączając zdjęcia odnajdywałam w nim coś nowego czując jak moje serce się powiększa a myśl o nim.Jego uśmiech mnie rozczulał.Nie mogłam zapomnieć tego wzroku którym mnie dzisiaj obdarzył.Chwyciłam telefon wpisując pod podany numer 'Te zdjęcia są naprawdę super. Dziękuję. [T.I] xoxo' Nie czekając długo usłyszałam dźwięk sms'a 'Zawsze służę pomocą.'. 'Nie pisz tak bo będę cie wykorzystywać:D'.'Wykorzystuj w każdej chwili' Nasza rozmowa przez wiadomości tekstowe rozwijała się z każda minutą.Dużo śmiechu przyniosły mi jego wypowiedzi na które zawsze znajdowałam odpowiedź. Umówiliśmy się na spotkanie, a dokładniej to miał nauczyć mnie matematyki z która miałam problem. ale jak wyszło?Nie wyszło..już od samego progu zatopiłam się w jego oczach.Uśmiech odciągnął myśli nauki co mieliśmy na celu. Jego każdy ruch, delikatne muśnięte ciałem wywołało u  mnie dreszcze, ale jego ciepła skóra które mnie otulała rozmywała wszystkie możliwości i zmartwienia.
Głupia znajomość, która rozpoczęła się od zabawnej sytuacji. A teraz spotykamy się codziennie. Nie tylko uratował moja ocenie na kółku fotograficznym, ale serce, które teraz nie wyobraża sobie życia bez niego. Każde jego spotkanie przynosi falę zdenerwowania ale zagłusza to ogromne szczęście które nie może doczekać ise jego widoku. Czuję, że nasza znajomość niedługo wkroczy na wyższy poziom...marze o tym.

Te ostatnie imaginy mi jakoś nie wychodzą

serio..w przeciwieństwie do tych co pisałam miesiąc, dwa miesiące

one są jakieś inne i beznadziejne..

ja się dziwie, że jeszcze się wam je nie znudziły, naprawdę..