Zayn

Imagine dla: Kasi

Po raz kolejny chwyciłem telefon w drżącą rękę mając nadzieję na kolejną wiadomość, jakąś wskazówkę. Pusto.Nic. Cisza. Serce od pary godzin wali jak oszalałe. Rozum nie potrafił poradzić sobie z ta wiadomością. Dlaczego?
-Uspokój się!-skarcił mnie Liam kiedy wystraszony chodziłem po całym pokoju
-Nie mogę-wysyczałem przez zęby przed oczami mając tylko [T.I]
-Przecież z nią zerwałeś-powiedział od razu
-Ale ona przeze mnie siedzi tam pewnie teraz w ciemnej piwnicy, a ci skurwiele ja biją, tylko po to, żeby wyjawiła moje tajemnice-te słowa...dopiero teraz do mnie dotarły..to tylko i wyłącznie moja wina..nie chce jej cierpienia
Serce na samą myśl wydobywa z siebie ból. Ona na to nie zasługuje, tylko mnie kochała..a teraz..
-Ale prze..-przerwałem mu czując, ze nerwów nie utrzymam na wodzy
-Zamknij się! Muszę ją uratować!-a w głowie roiło się już od przeróżnych pomysłów
-Zawiadom policję.
-Nie mogę!-rzuciłem, czy on na serio jest taki głupi?-Jak to zrobię od razu ją zabiją. Nie mogę na to pozwolić. Kocham ją!-zdenerwowanie zapanowało nad słowami
-Zayn..-zatrzymał się zaskoczony Liam-Czy ty powiedzie..-po raz kolejny mu przerwałem
-Nie ważne co powiedziałem...trzeba ją uratować!

*

-Proszę tu zostać-odezwał się policjant zagradzając mi drogę
-Ok-skłamałem
Wysoki, opuszczony budynek. Błagam niech tylko jej nie zabijają. Nienawidzę Liam'a, że mi to zrobił. Sam bym sobie poradził. Serce nie przestaje działać na podwyższonych obrotach.A co jeśli ona..nie, nie, nie! Zaraz ją uratuję i będzie tylko moja.
Kiedy policja po cichu wkroczyła do budynku, zrobiłem to samo tylko innym wejściem. Wiem, że mi się za to oberwie, ale przecież i tak nie mógłbym tam stać bezczynnie.Strach sięgał zenitu kiedy ciemność rozciągająca się przede mną nawet na chwile nie potrafiła wskazać drogi. Dotykając każdej ściany kroczyłem do przodu. Kiedy w oddali usłyszałem lekki szloch, a później mocne uderzenie dłoni o ciało pragnąłem krzyknąć jej imię. Zacisnąłem powieki..cierpi przeze mnie..kurwa!
Krzyki chłopaka coraz bardziej docierały do uszu.Przekleństwa, wyzwiska i to wszystko na bezbronną dziewczynę.Płacz, ból, strach, przerażenie to wszystko zakumulowało się we mnie kiedy zza rogu zobaczyłem ją. Twarz pełna krwi, a stróżki płaczu je obmywają. Szara taśma zaklejona na usta. Ledwo przytomna związana klęczy przed facetem ubranym na czarno. Złość w jednej chwili zaczęła przeradzać się w wrząca falę wściekłości rozlewającą się w każdą część ciała. Jak on mógł zrobić coś [T.I]?! Aaaaa! Juz miałam się na niego rzucić kiedy pierwsi zrobili to policjanci. Kurwa..miałem taką szanse mu dowalić! Czemu akurat teraz się zjawili..nienawidzę ich. Zaraz..[T.I]?!
-Kochanie..-wyrwałem ją z rąk policjanta od razu tuląc do siebie-Już dobrze-jej ciało..tak bardzo zimne ze strachu, drżało ale cudowne uczucie czuć ja ponownie w ramionach, tęskniłem za tym
-Tak się bałam-odezwała ie ledwie słyszalnie wydobywając z siebie więcej łez
-Wiem, wiem. Cśś-ściskając mocniej odwzajemniła w końcu uścisk
Kocham ją..dlaczego w ogóle z nią zerwałem. Czemu pozwoliłem z swojej własnej głupoty odejść największemu skarbowi na świecie?
-Nic im nie powiedziałam-jej przepełniony przerażaniem głos łamał mi serce
-Nie ważne. Ważne, ze Tobie nic nie jest-otuliłem ja mocniej widząc że ciało dobrze reaguje na mój dotyk
Nigdy, kurwa nigdy nie pozwolę, żeby przechodziła przez to drugi raz! Nienawidzę siebie, że ją na to naraziłem..powinienem...nie..za bardzo ją kocham. Musze teraz być przy niej. Jest najważniejsza.Tylko szkoda, że uświadomiłem sobie to wszystko po tym co przeszła. Mam nadzieję, że wybaczy..

Co do poprzedniego imagina..(ta druga cześć o Harry'm)

nie będzie juz kolejnej części :D

To tak dla wyjaśnienia :)