Niall :)

Imagine dla: Lolls 

-No pewnie, że przyjdę-zapiszczałam do słuchawki czując jak serce zaczyna walić jak oszalałe pod zbyt duża dawką szczęścia
-Ok, to bądź o 19-dodała nieco zszokowana, ale ucieszona moja reakcją przyjaciółka
Po raz kolejny pisnęłam jak małe dziecko uświadamiając sobie, że będę w tym samym domu co Niall, chłopak który od dawna zawładnął moim sercem niestety bez wzajemności. Ale sama myśl, że Alex zaprosiła mnie do domu kiedy jej rodzice wychodzą na jakieś urodziny tylko podwyższyło temperaturę mojego ciała. Będę mogła spojrzeć w błękitne oczy, które bez wyjątku zawsze potrafią zawrócić mi w głowie. To chyba będzie najpiękniejszy wieczór w moim życiu.
Szybko otworzyłam szafę w poszukiwaniu odpowiednich ciuchów,aby nie zostawiać to na ostatnią minutę. Od razu w głowie pojawił się pomysł na delikatny makijaż, oraz fryzurę, która będzie przedstawić wysokiego koka. Tętno przyspieszało z każda minuta przybliżającą mnie do przekroczenia progu domu Horan'ów. Czasami zastanawiałam się po co ja w ogóle się nim jak jaram w końcu Niall postrzega mnie tylko jako przyjaciółke swojej siostry..nic więcej.Poza krótkimi rozmowami, które zazwyczaj toczyły się w temacie jego siostry i krótkich 'cześć' nie mamy ze sobą żadnych kontaktów. Ale mój tata zawsze powtarzał, że trzeba wierzyć i walczyć do końca, dlatego właśnie się nie poddaje.
Drżąca ręką chwyciłam komórkę zerkając na zegarek. Parę minut przed 19 więc założyłam strój i podniecona wyszłam z domu. Niedaleko droga do domu przyjaciółki minęła w ekspresowym tempie kiedy myśli ciągle krążyły wokół jednego chłopaka.Nie mogłam się doczekać kiedy zobaczę te blond włosy jak zwykle niedbale ułożone.
-Hej-przywitałyśmy się równo z Alex wybuchając przy tym śmiechem kiedy otworzyła drzwi
Pospiesznie weszłam do środka rozglądając się nerwowo po pomieszczeniu, niestety żadna osoba nie przykuła mojej uwagi..może dlatego, że mieszkanie w tej chwili wypełniałam tylko ja i Alex.
-Mmm..gdzie jest Niall?-zadałam pytanie po prawie godzinnej rozmowie
-Wyszedł gdzieś z kumplami-odezwała się przyjaciółka sprawiając mi tym okropny ból
Choć dalej prowadziłyśmy żwawą rozmowę nie potrafię powiedzieć na jaki temat. Ciągle myśli zabiegały wokół Niall'a.Zanim się spostrzegłam doprowadziły one do pokoju Blondyna, choć szukałam łazienki. Kiedy oczy szybko penetrowały pomieszczenie, oczy zatrzymały się na gitarze klasycznej stojącej w rogu pomieszczania. Zmarszczyłam brwi intensywnej przyglądając się ciemnemu markerowi ułożonemu w imię właściciela. Usiadłam na kraju łóżka próbując delikatnie poruszyć strunami. Spokojne je drgania wciągnęły mnie w zamyślenie i mocniejsze uderzenia.
-Nie jest nastrojona.
-Właśnie wiem..chciał..-utknęłam w zdaniu uświadamiajac sobie kto wypowiedział te słowa
Opierał się o framugę drzwi pięknie napinając mięśnie kiedy wpatrywałam się w jego lekki uśmiech pojawiający się zaraz po tym jak spotkał się z moim lekko przestraszonym wzrokiem.Wolnym, seksownym jak zawsze krokiem zbliżył się zabierając gitarę muskając lekko moją skórę, która od razu zareagowała gęsią skórą pod przyjemnym dotykiem. Zastygłam czując jak serce przyśpiesza ruchu kiedy lekko muskając struny nadawał im odpowiedniego dźwięku. Napinające się bicepsy od razu sprawiły przygryzienie wargi. Zacisnęłam nogi czując napływające pożądanie. Wstał ponownie zbliżając się z wyraźnym uśmiechem, który okazał się zaraźliwy. Oplótł mnie ramieniem, szybko niwelując przestrzeń pomiędzy moimi plecami a swoja klatką piersiową.Pisnęłam bezdźwięcznie czując ciepło jego ciała.Ścisnął lekko palce na strunach, na odpowiednich progach biorąc drugą w prawą dłoń. Żyła na szyi zapulsowała czując jego ciepły oddech.
-Musisz uderzyć-rozbawienie uwydatniło się w jego głosie kiedy delikatnie ustami musnął płatek mojego ucha
-W-wiem-zadrżałam nie czując się zbyt pewnie przy jego bliskości
Siła która jeszcze chwile temu miałam odeszła w zapomnienie, a ciało poddało się jego ruchom, kiedy mocno chwycił rękę wydając z niej muzykę swojej ulubionej piosenki. Zadrżałam pod wpływem jego silnej dłoni.
-Umiem grać-odezwałam się zbierając się kilka minut
-Przepraszam...-od razu się odsunął, a serce wypełniło się tęsknotą za jego dotykiem-Myślałem, że nie umiesz i chcesz par lekcji.
-Ale wiesz..-uśmiechnęłam się nagle czują energię pod wpływem głębokiego wzroku chłopaka-Zawsze możesz mnie podszkolić.
Nasze śmiechy wypełniły pomieszczenie, a ciepło jego ciała od razu dało się wyczuć kiedy ponownie usiadł obok mnie. Kurde..czy on musi być aż tak przystojny? Uśmiechnął się w zadowoleniu kiedy wydałam inny dźwięk już całkiem sama. Błękitne, pięknie oczy obróciły się w prawo. Dzieląca nas kilkucentymetrowa przerwa od razu zniweliczyła uśmiechy, kiedy wzrok spoczął na naszych ustach. Chwile później już tkwiliśmy w namiętnym, delikatnym pocałunku pobudzającym motyle w brzuchu. Czułam się jak w siódmym niebie.
-Przepraszam-wydukał zmieszany -To nie powinno się stać. Nie chce cię przestraszyć,ale od dawna chciałem to zrobić-poszerzył oczy kiedy uświadomił sobie co powiedział
-Mi się podobało-lekko się zaśmiałam kiedy jego oczy wróciły na drogę pełną pewności siebie