Harry

Imagin dla: Alexandra Ślusarczyk

Kolejny nudny dzień w pracy. Za każdym razem, w tym samym miejscu, otwierając drzwi do piekarni uświadamiam sobie, że nie lubię tej pracy, ale zaledwie po kilku minutach wiedząc doskonale, że dzięki niej
nie muszę wyciągać pieniędzy od rodziców, cieszę się, że jestem samodzielna. Mogę wydać je jak chce i to najbardziej mi się podoba.
Promienie słoneczne wpadały do pomieszczenia idealnie oświetlając jego wnętrze. Osoby od samego rana potrzebowały świeżych bułek, chlebów, które wydawałam z uśmiechem na twarzy.
Co jakiś czas zaczynałam przemiłą rozmowę, zazwyczaj ze starszymi ludźmi, których pozytywna energia uszczęśliwiała także mnie. Na chwilę zamieszanie ucichło, a ja usiadłam spoglądając na piękne widoki parku za oknem. Rozkoszowałam się tak piękny dniem. Dzwonek informujący mnie o kliencie doszedł do moich uszu.
-Dzień dobry-męski niski głos zdawał się bardzo seksowny
-Dzień dobry-odpowiedziałam dopiero wstając-W czym mogę po..-zacięłam się widząc te bujne loki, zielone oczy, które od razu przykuły moją uwagę
Moje znieruchomienie wywołało uśmiech na twarzy chłopaka.Poszerzone źrenice nie mogły uwierzyć w ten widok. Tkwiłam w bezruchu.
-Czy..czy-zacinałam się czując suchość w gardle-Czy ty jesteś Harry Styles?-wydusiłam z siebie czując jak serce wykonuje zwolnione rychy
-Tak-zaśmiał się dumnie na chwile odwracając wzrok
Łapałam z trudem oddech nie mogąc uwierzyć, ze widzę chłopaka o którym tak dużo mówił mi właściciel piekarni. Choć go nie znałam, wiedziałam,że Harry osiągał sławę, a mój szef tym się chwalił i zarabiał na tym pieniądze.
-Jak masz na imię?-jego ciepłe spojrzenie przesiąknietę były jakby zachwytem
-|T.I|-odpowiedziałam krótko dalej zaskoczona jego pięknym widokiem
Stanął obok mnie rozglądając się gdzie wszystko się znajduje.Na jego twarzy gościł uśmiech. Uroczyły mnie dołeczki w policzkach, wyglądały tak słodko, jak jego piękne oczy.
-Długo tu pracujesz?-zapytał zaczynając robić sobie kanapkę, które od niedawna zaczęliśmy serwować
-Jakieś dwa tygodnie-przyjrzałam mu się z zdziwieniem
-Pracowałem tu-dodał z uśmiechem widząc moją zdezorientowaną minę
-Wiem-odpowiedziałam z lekką niechęcią nie chcąc słuchać kolejnej opowieści o pracy chłopaka
-Skąd jesteś?-wziął kanapkę i spojrzał na mnie z zaciekawieniem
-Z Holmes Chapel-uśmiechnęłam się
-Co? Przecież ja cię tu nigdy nie widziałem-jego lekki smutek wkradający się do oczy wydawał się słodki
'Oczami Harry'ego'
-Do tej pory mieszkałam po drugiej stornie miasta. Nie dawno się tutaj przeprowadziłam-moje oczy nie mogły napawać się jej widokiem
Od kiedy tutaj wszedłem jej piękne oczy mnie zauroczyły.A to jej zachowanie. To zdziwienie było miłe.Podobało mi się.Ten lekki, nieśmiały uśmiech sprawił, że moje serce się uskrzydlało.Starałem się być pewny siebie aby nie poczuła przewagi, ale jej oczy mi to uniemożliwiały. To spojrzenie zbijało mnie z tropu.
Mógłbym rozmawiać z nią godzinami. Wiedziałem, że jej charakter jest idealny dla mnie, jej serc jest na tyle ciepłe aby pomóc mi w każdej chwili, żeby przetrwać kolejne dni. Niestety naszą przyjemną rozmowę przerwał mój były szef i z nie zadowoleniem musiałem pożegnać się z jej uśmiech i oczami, które zostaną na zawsze w moim sercu.Zadziałała na mnie jak jeszcze nikt do tej pory.
'Oczami |T.I|'
Dzisiejszy dzień zdecydowanie pobudził Harry, który był powodem mojego uśmiechu. Nie mógł wybić się z mojej głowy. Ciągle przed oczami miałam jego słodki uśmiech, który wywarł na mnie takie wspaniałe wrażenie. Niestety nic nie trwa wiecznie. Noc i kolejny poranek.Dzień w tym samym miejscu. Do piekarni wszedł chłopak, który od razu sprawił mi uśmiech. To Harry. Jego obecność mnie zaskoczyła ale liczyłam, ze dzisiaj mnie zabawi podczas pracy. Udawało mu się to.Nasza rozmowa pełna była śmiechu, jednak na chwilę musiała zostać przerwana młodym przystojnym klientem.
'Oczami Hary'ego'
Musiałem na chwile oderwać się od odwzajemniania mojego wzroku, lecz mój pomimo tego dalej się w nią wpatrywałem.Wyglądała tak pięknie i to gorące spojrzenie..zaraz co?! Jak ona patrzyła na tego chłopaka? Obdarowywała go tym pięknym uśmiechem. Ona nie może! Jest tylko moja! Tylko!Moje serce zaczęło się unosić. Ogarnęło piekielną zazdrością. Gorąca fala pobudziła każdą część ciała.Gorączka czerwoności podniosła moje ciało nie mogąc znieść tego przyjemnego dla |T.I| i chłopaka widoku.
'Oczami |T.I|'
-Mogę ci w czymś pomóc?-zapytał ze złością chłopaka odsuwając mnie na bok
-Nie-wystraszony i zmieszany chłopak wyszedł z piekarni
-Co to miało być?-zapytałam zirytowana
-Przepraszam, ale nie mogłem znieść że tak na niego patrzyłaś-ogarnął go wstyd-To mnie zraniło.
-Harry, debilu-zaśmiałam się otulając jego ciało ramionami
-Przejdziemy się?-zapytał pełen nadziei z lekkim uśmiechem
Chwytając go za rękę odeszliśmy jak się okazało w wspólną i szczęśliwa przyszłość.

Przepraszam, że tak późno, ale jakoś nie miałam pomysłu,

wpadł mi w ostatniej chwili:D

Widzę,że jesteście idealni, równo 15 komentarzy po ostatnim imaginem:D

No okay..więc może dalej to samo?

15 komentarzy=następny imagin