Niall:D

Z Niall'em znasz się od dziecka, ale dopiero teraz jesteście ze sobą blisko. Jesteście najlepszymi przyjaciółmi. Każdą wolną chwilę spędzacie razem. Możesz potwierdzić, że przyjaźń damsko-męska istnieje. Przykładem jesteście właśnie wy.
Niall razem ze swoim zespołem wyjechał do Ameryki. Nie było go 2 miesiące. W ciągu tych długich jesiennych wieczorów nudziłaś się. Postanowiłaś, że skupisz się na sprawach sercowych. Znalazłaś cudownego chłopaka. Jesteście szczęśliwi. Jack wie o Niall'u. Rozumie, że to co was łączy to tylko przyjaźń. Nie przeszkadza mu to.
Dzisiaj przyjaciel wraca z trasy. Długo czekałaś na ten dzień. W końcu będziesz mogła zobaczyć się z drugą najważniejszą dla ciebie osobą.Zadzwonił telefon. To Niall. Z radością odebrałaś.
T:Cześć Niall!
N:Hej!
T:Stęskniłam się za tobą! Kiedy będziesz?
N:Za jakieś 2 godziny. Widzimy się dzisiaj, nie?
T:No to raczej-zaśmiałaś się-Tam gdzie zawsze?
T i N: o 19-usłyszeliście swój śmiech
T:To do zobaczenia.
N:Pa. Nie mogę się doczekać.
T:Niall!-krzyknęłaś do słuchawki
N:Tak?
T:Chciałabym cię z kimś poznać. Nie będziesz mieć nic przeciwko jak przyjdzie na nasze spotkanie?
N:No spoko. Tylko chciałbym z tobą porozmawiać.
T:Porozmawiamy. To pa.
N:Pa.
Było parę minut po 18. Jack przyszedł po ciebie, aby razem spotkać się z Niall'em. Kiedy byliście na miejscu przyjaciela jeszcze nie było. Zjawił się  z 10-minutowym spóźnieniem. Jego widok poprawił ci humor.
T:Niall! W końcu! Tęskniłam-przytuliłaś go
N:Też za tobą tęskniłem-odwzajemnił uścisk- Cześć-podał rękę Jack'owi z grymasem na twarzy
J:Cześć.
T:Niall, chce ci  kogoś przedstawić. To jest Jack. Jesteśmy ze sobą od 2 tygodni.
N:Co?-zrobił wielkie oczy
T:Jesteśmy razem-chwyciłaś swojego chłopaka za rękę
Niall uśmiechnął się i z niezadowoleniem powiedział.
N:Cieszę się.
Widziałaś w jego oczach zdziwienie. Nie spodziewał się takiej wiadomości. Twoje słowa zbiły go z tropu. Po 10 minutach rozmowy Niall ogłosił, że musi już wracać. Zasmuciło cię to. Nigdy się tak nie zachowywał. Podczas spotkania był nieobecny. Przyglądał się twojemu towarzyszowi.
Posiedziałaś jeszcze chwilę z Jack'iem w restauracji myśląc o Niall'u. Ukochany odprowadził cię do domu, ale nie mogłaś w nim spokojnie usiedzieć. Poszłaś do Niall'a. Otworzył drzwi z grymasem na twarzy. Na twój widok obrócił się i poszedł do salonu. Usiadł przed tv i popijał piwo. Podążyłaś za nim.
T:Co jest?-spytałaś usiadając obok chłopaka
N:Nic-powiedział nawet na ciebie nie spoglądając
T:Przecież widzę. Myślałam, że ucieszysz się, że w końcu znalazłam sobie kogoś.
Chłopak odłożył kufel i oparł łokcie o kolana.
N:Cieszę się, że jesteś szczęśliwa.
T:To w czym problem?
N:Po prostu jak tam siedziałem zrozumiałem, że...-zaciął się- że teraz będziesz mieć mniej czasu dla mnie. Nie będzie tak jak dawniej, a ja cię potrzebuje.
Kucnęłaś naprzeciw Niall'a. Położyłaś rękę na jego udach i powiedziałaś.
T:Niall, to że jestem teraz z Jack'iem nie znaczy, że nie jesteś dla mnie ważny. Obiecuje, że przez to nie zaniedbam naszej przyjaźni. Ona jest dla mnie bardzo ważna, tak samo jak ty.
N:To dalej będziesz moją przyjaciółką?
T:No pewnie! Jak w ogóle mogłeś pomyśleć, że nią nie będę?
N:Tak jakoś.
Przytuliliście się. Cieszyłaś się, że wyjaśniliście sobie wszystko. Nie chciałaś kłócić się z Niall'em. To zawsze na ciebie źle wpływało. Bardzo przeżywałaś wasze kłótnie.
T:To co idziemy uczcić twój przyjazd?
N:Dzisiaj chce być sam. Ale może jutro gdzieś wyskoczymy?
T:Jesteś pewien?
N:Tak. Jutro zabalujemy-słodko się uśmiechnął
T:Ok.
Dałaś mu buziaka i wyszłaś. Z uśmiechem wracałaś do domu.
'Oczami Niall'a'
Wracałem z trasy z jednym celem, powiedzieć [T.I] co tak naprawdę do niej czuje. Długo z tym zwlekałem, ale teraz jestem już pewien. Strasznie za nią tęskniłem. Tak długo czekałem na dzień w którym powiem jej prawdę.Że to do niej należy moje serce. Zdenerwowany, ale uśmiechnięty zmierzałem na spotkanie. Kiedy ją zobaczyłem serce tak samo jak oczy radowały się. Przytuliła mnie. Kochałem jak to robi. Uśmiech znikł kiedy poznała mnie z Jack'iem. Jej chłopakiem! Tak chłopakiem! Nie mogłem uwierzyć. Patrzyłem na nich. Nie wytrzymałem tych słodkich uśmieszków dlatego wyszedłem stamtąd.  Całą drogę uświadamiałem sobie, że nie ma już szansy, abyśmy byli razem. Żeby [T.I] była tylko moja. Jedyne czego chciałem to zatopić smutki w piwie.Wróciłem do domu. Wziąłem alkohol i włączyłem tv. Chciałem zapomnieć kiedy ktoś zapukał do drzwi. To była [T.I]. Nie chciałem jej teraz widzieć.Pytała co się dzieje. Miałem powiedzieć jej prawdę?Że nie chce aby się z nim spotykała? Nie mogłem jej tego zrobić. Jest szczęśliwa z tym...no..swoim. Zadała pytanie tak, że prawie się wygadałem.W ostatnim momencie ugryzłem się w język. Musiałem ją okłamać. Co miałem zrobić? Tylko to wydawało mi się rozsądnym wyjściem.Uwierzyła, że boję się, że nasza przyjaźń przestanie istnieć. Z jednej strony cieszyłem się jej słowami, ale z drugiej bardzo mnie zraniły. Udowodniła mi, że dla niej jestem tylko przyjacielem. Tylko, niestety! Chciałem być sam. Musiałem się przygotować psychicznie, na to, że słowo 'my' nie istnieje. No nic..dalej będę się w niej kochać potajemnie. Może z nim zerwie, a wtedy otworzy swoje serce dla mnie? Zobaczymy. Ale ja kochałem i dalej będą ją kochać.

Wiem jest beznadziejny,

ale chciałam dodaj tak jak obiecałam:)

Miałam po prostu taki pomysł na niego,

ale mi nie wyszedł.

No cóż;/

Może akurat się wam spodoba;)