Strony

piątek, 21 czerwca 2013

Niall

Imagine dla: Pestka..1D
Piosenka :)

Wreszcie w Londynie. Kocham to miasto, czuję się tutaj jak w domu, ale nie tylko dlatego. To właśnie tutaj w spokoju mogę spacerować po mieście. Oczywiście, znajdą się fanki, które poproszą o autograf, zdjęcie, ale nie jest to tak męczące jak w Ameryce. Tam w ogóle nie mają do nas szacunku,wyjdź na zewnątrz a poczujesz się jak w centrum gotowanego tłumu, który tylko czeka na twój ruch. To męczące i wkurzające.
Powoli przeglądałem interesujące mnie koszulki wiszące między milionami wieszaków. Za duża, za mała, za kolorowa, zbyt czarna nie mogłem znaleźć odpowiedniej dla siebie. Zdenerwowany kupiłem pierwszą lepszą w dobrym rozmiarze kierując się ku wyjściu. Nienawidzę galerii handlowych. Zawsze trzeba przejść długie korytarze aby dostać się na zewnątrz.
-Musisz iść tam-usłyszałem męski, wkurzający jak zawsze w wolne dni głos
-Wiem-cicho przez zaciśnięte zęby wydałem głos.
Czy ochroniarze muszą być zawsze niedaleko nas? Nawet w dni wolne? Potrzebuję spokoju!
Gnałem po zimnej podłodze, mając nadzieję, że go zgubię, że zniknie z moich oczu, ale kiedy ja przyspieszałem kroku on robił to samo,to wkurzające! Każda rzecz, osoba była przelotna dla spojrzenia,jednak to dziewczyna z okularami, siedząca na ławce z nogami podkulonymi pod brodę przykuła uwagę.Drobne, kruche ciało delikatnie siedziało na twardych deskach.Dziwna tajemniczość. Ona mnie przyciągnęła. Mocny ucisk serca poruszył nogi, kierując mnie bliżej załamanej dziewczyny.
-Wszystko w porządku?-zapytałem niepewnie próbując dotknąć ramienia lecz się wymsknęła jakby moja dłoń chciała ją poparzyć-Na pewno wszystko gra?-jej zachowanie zaczęło mnie martwić
-Musimy iść-odezwał się mężczyzna
-Zostaw!-odrzuciłem jego rękę nadal wpatrzony w dziewczynę
Przeciwsłoneczne okulary przeszkadzały w bezpośrednim kontakcie.Powolnym ruchem, z przyspieszonym oddechem pragnąłem chwycić okulary, lecz odrzuciła moją rękę tak szybko jak ja zrobiłem to ochroniarzowi. Podniosła wzrok.
-Przepraszam, nie chciałem cię zdenerwować-przerażona mina dziewczyny jeszcze bardziej dodała jej tajemniczości-Jestem Niall-spokojnym głosem chciałem ją uspokoić, zauważyłem jak jej ciało drży ze strachu-Mam nadzieję, że nie obradzisz się jak usiądę obok ciebie-uśmiechem łagodziłem sytuację
-Musimy iść-ponownie męski głos poruszył nerwy
-Zamknij się!-uniosłem się nie zważając na to, że przestraszyłem dziewczynę-Przepraszam, nie chciałem-poczucie winy które się we mnie zrodziło widząc jej przerażoną postawę zżerało mnie od środka
Wystawiłem rękę w jej kierunku. Mając przyjazne intencję nie spodziewałem się jej ruchu kiedy pospiesznie wstała.Wystraszyłem się szybko analizując co zrobiłem źle.Kto normalny boi się dotyku?
-Spokojnie, spokojnie, usiądź, nic ci nie zrobię-rozłożyłem ręce dając znak przyjaznych zamiarów
Niepewnie usiadła na kraju ławki. Nie chcąc stracić z nią kontaktu zacząłem mówić.
'Oczami |T.I|'
Pragnęłam aby się oddalił, żeby zostawił mnie w spokoju. Ale jego nachalność dawała za wygraną.
-Wiesz zazdroszczę ci. Taki spokój, wolność. Ja co chwile mam zabiegany dzień. Codziennie mnie ktoś śledzi, zeby tylko dostać autograf, albo zrobić sobie zdjęcie-krew w żyłach aż buzowała uświadamiając sobie, że użala się nad pięknym życiem-Tak szczerze to chyba zamieniłbym się z każdym normalnym człowiekiem bo na pewno ma lepsze życie ode mnie-każde następne słowo denerwowało coraz bardziej, ciało nie potrafiło wytrzymać zbyt dużej dawki wściekłości- Nawet w tej chwili zamieniłbym się z tobą.
-Zamknij się!-nie wytrzymałam, krzyknęłam podnosząc się z miejsca
-Powiedziałem coś źle?-zapytał zaniepokojony
-Nie wiesz jakie jest moje życie..użalasz się nad sobą.Oddałabym wszystko aby być na twoim miejscu,a  ty jeszcze narzekasz?!-patrzyłam w jego wystraszone oczy ze łzami choć on ich nie widział i za to byłam sobie wdzięczna
'Oczami Niall'a'
Otworzyłem szerzej oczy. Jej zachowanie..tak szybko się zmieniło. Parę moich słów a z wystraszonej dziewczyny zamieniła się w groźną kobietę. Nie ukrywam, że zacząłem się bać, nie wiedząc zupełnie co dalej robić. Stała odwrócona plecami. Czekałem na jej ruch. Zdruzgotane, malutkie ciało nie przestawało drżeć.
-Ja nie ch..-przerwała mi gwałtownym obróceniem się i ściągnięciem okularów
-Widzisz to? Widzisz?!-krzyczała a ja zagłębiłem wzrok w siniaku pod okiem ma który wskazała palcem
Zaczerwienione oko, okropnie wyglądająca ciemna plama. Czas się zatrzymał, a ja nie potrafiłem oderwać wzorku. Kto mógł zrobić jej coś takiego? Czułem jak ciało zaczyna wypełniać złość na sprawce tego czynu, ale i żal, ból, który musiała odczuć dziewczyna podczas ataku.
-Dostałam to od własnej matki, której po 4 latach przyznałam się,że jej mąż, a mój ojciec mnie molestuje..!-krzyczała a ja nie mogłem odnaleźć się z tej sytuacji-Dalej chciałbyś być na moim miejscu?-wypełniające się, przerażone oczy łzami wyrwały mnie z hipnozy
-J-j-j-ja nie wiedziałem-wydukałem próbując się otrząsnąć
Oczy ciągle obserwowały każdy jej ruch. Bezsilne ciało, z którego potok łez nie potrafił się zatrzymać usiadło na ławce. Kompletna niewiedza..zamieszanie, hałas, mętlik właśnie tak mogłem opisać moje myśli. Jedynym rozwiązaniem było zaskoczenie, zaskoczenie aby ją przytulić z całych sił. Tak właśnie zrobiłem. Wyrywała się, bała się mnie. Każdy mężczyzna był dla niej wrogiem.Mój dotyk był dla niej męczarnią, nie do zniesienia katorgą. Strach zwyciężył, napiętnowął w niej siłę którą bez problemu wyswobodziła się z mojego uścisku uciekajac od mojej osoby.
Do tej pory nie potrafię sobie wybaczyć, że pozwoliłem jej uciec. Tak bardzo chciałem jej pomóc. A ten uścisk, jeszcze nigdy się tak nie czułem. Były to tylko sekundy, ale ja wiem, że w tym czasie trzymałem w ramionach największy skarb na ziemi.

Wiem..imagin jest beznadziejny,
ale pisałam o  bólem głowy
i jakoś tak normalnie nie myślałam..
mam nadzieję, że mi wybaczycie ♥

18 komentarzy:

  1. Pięknie w sumie to licze na dalsze części tego imagina :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Popieram. :)
      Jest świetny. *.*

      Usuń
    2. Tak tak dawajcie kontynuacje :D

      Usuń
    3. Druga część.... nie ma opcji żeby jej nie było :)

      Usuń
  2. zrób drugą cześć jest świetny

    OdpowiedzUsuń
  3. Dawno tu nie zaglądałam. Nawet o bólu głowy był świetny.

    OdpowiedzUsuń
  4. następna część

    OdpowiedzUsuń
  5. świetny imagin ;) zgodnie z przedmówcami: też liczę na kolejną część :)

    OdpowiedzUsuń
  6. genialny...(chociaż to tak za mało XD )liczę na kolejną część :)

    OdpowiedzUsuń
  7. beznadziejny?! dziewczyno za każdym razem piszesz genialnie! ;) cały czas czekam, aż wstawisz coś nowego!

    OdpowiedzUsuń
  8. Genialny! Ja też próbuje pisać,ale na razie muszę bardziej ćwiczyć,żby moje opowiadanie były chociaż trochę takie jak twoje. Piękny.

    OdpowiedzUsuń
  9. Beznadziejny?! Beznadziejny?! Był wspaniały!!!!!!!
    Błagam cię napisz kolejną część! PROSZĘ....

    OdpowiedzUsuń
  10. :CC Smutneee :CC Czekam na kolejnego imagina ;*

    OdpowiedzUsuń
  11. Meggggaaa!
    Pisz kolejną część dziewczyno ;****
    Kocham tego bloga xx
    Zapraszam przy okazji;
    http://najlepszepolskieimaginyonedirection.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  12. mi sie podoba *-* taaki tajemniczy ... ale szkoda ze sie tak skonczyl ;)

    Zuzik

    OdpowiedzUsuń
  13. uwielbiam twojego bloga:)
    Imagin świetny!!!

    Sory za spama ale zapraszam do mnie :
    http://starts-with-a-drea.blogspot.com/
    dopiero zaczynam więc zapraszam gorąco:)

    OdpowiedzUsuń